Bozüyük ve köyleri 2. ve 3. derece deprem kuşağında yer almaktadır. Eskişehir fay zonunun bir segmenti olan İnönü-Dodurga segmenti Darıdere köyünün Kuzeyinden geçerek Kuyupınar köyü civarlarında sonlanmakta olup bu segment köyümüze yaklaşık 8-10 km uzaklıktadır.Bu segment, küçük ve orta ölçekli deprem üretme kapasitesinesahip olsa da Türkiye’nin heryerinde olduğu gibi depreme karşı hazırlıklı olmak adına Çokçapınar köyündeki yapıların da deprem riski hesaplanarak inşaa edilmeleri gerekmektedir.Çokçapınar köyünün kuruluş yıllarındaki evler derme çatma yapılar sergileseler de Anodolu’nun birçok yerinde hala kullanılan kalın ahşap kiriş araları kısa parça kalaslarla örtülüp üzerine 30-40 cm killi toprak serilmiş ve sıkıştırılmış toprak damlı düz çatı şekli köyümüzde gözlenmemiştir. Tek veya iki katlı yapılarda kullanılan ağır toprak damlı düz çatılar depremde büyük risk oluşturmaktadır, bu toprak tabaka ıslandığında ağırlığı birkaç kat daha artmaktadır. Çokçapınar köyündeki yapıların tavan üzerlerine yalıtım için serilen 3-5 cm lik toprak sergi binaya fazla bir yük bindirmemektedir.Aylarca süren göç yolculuğunun ardından henüz köy yerleri belirlenememiş geçici iskan yerlerinde konaklayan bazı muhacir ahali çevrenin etkisinden korunmak için yerlere çukurlar kazıp üzerlerine örttükleri çeşitli örtülerle korunup barınmaya çalışmışlardır. Bazı ahali ise köy yerleri belirlenir belirlenmez barınabilmek için ev yapımında ahşap karkas biçiminde temel taşların üzerine ana dikmeler, ara dikmeler ile kenar çaprazlarının iç ve dış kısmına çıta yerine çubuk tabir edilen ince düzgün ağaçlarla kaplanıp içi boş bırakılarak üzeri toprak sıva ile sıvanmıştır. Çubuk ev tabir edilen bu yapı örneği Kütahya Altıntaş Şanlıyurt (Kızkadın) köyünde hala ayaktadır.Muhacir köylerinin kuruluş yıllarındaki ilk yapıların şeklini maddi imkanlar belirlemiştir denebilir. Aylarca süren göç yolculuğunun ardından maddi imkandan yoksun ahalinin en ucuz maliyetle en iyi yapıyı inşaa etme çabası da olsa, köyün yerinden kesilen ağaçlar ile hemen yakından temin edilen toprak ile samandan yapılan kerpiç evlerimizin malzemelerini oluşturmuştur. Çokçapınar köyünde inşa edilen ilk evlerin çatısını Anadolu’daki yaygın kullanımı olan toprak damlı düz çatının aksine meyilli çatılar yapılıp kiremit yerine çam kabukları kullanılmıştır. 1864 yılında Rumeli’de Tuna Vilayeti kurulduktan sonra Osmanlı topraklarında en modern uygulamaların ilk başlangıç yeri bu Vilayet olmuştur. Birçok alanda başlanan yeni uygulamalar gibi evlerin çatılarında bu yıllardan itibaren Alaturka kiremit örtülü meyilli ahşap çatı kullanılmaya başlanmıştır.